آلرژي
آلِرژي يا حَسّاسيَت، (به انگليسي: Allergy) واكنش افراطي سيستم ايمني بدن نسبت به عوامل گوناگون است. كساني كه دچار حساسيت هستند، داراي دستگاه ايمني فوق هوشيار هستند كه نسبت به مواد ظاهراً بي‌ضرر موجود در محل زندگيشان، واكنشي بيش از حد معمول نشان مي‌دهند.
براي مثال گرده گياهان، مي‌تواند سيستم ايمني شخص آلرژيك را طوري تحريك كند كه گويي با يك خطر جدي روبرو شده‌است. حساسيت يك مشكل بسيار شايع است و تقريباً از هر ده نفر، دو نفر به نوعي از آن مبتلا هستند.
نتايج مطالعه‌اي علمي در دانشگاه اوتاگو نشان مي‌دهد كودكاني كه به مكيدن انگشت شست يا جويدن ناخن دست خود عادت دارند، كمتر با خطر ابتلا به آلرژي مواجه هستند. اگرچه به تشويق اين نوع از رفتار در كودكان توصيه نمي‌شود، اما ظاهراً اين عادت‌ها از جنبه‌هاي مثبت و غيرقابل انكاري نيز برخوردارند.[۱]
رويداد به هنگام يك واكنش آلرژيكهنگامي كه يك سيستم ايمني افراطي در معرض يك ماده حساسيت‌زا قرار مي‌گيرد، چند اتفاق مي‌افتد:
بدن براي مبارزه با ماده مذكور، شروع به توليد نوع خاصي پادتن مي‌كند كه IgE نام دارد.پادتن‌ها به نوعي سلول خوني كه ماست‌سل mast cell نام دارد متصل مي‌شوند. اين سلول‌ها در دستگاه تنفسي و دستگاه گوارشي، كه محل اصلي ورود عوامل آلرژي زا است، فراوانند.ماست‌سل‌ها با انفجار خود مواد شيميايي مختلفي از جمله هيستامين و اينترلوكين آزاد مي‌كنند كه عامل اصلي بروز بسياري از علايم آلرژي است كه از جملهٔ اين علايم مي‌توان به خارش گلو، آبريزش بيني، اشك‌ريزش، عطسه و سرفه اشاره نمود.اگر مادهٔ حساسيت‌زا در هوا باشد، واكنش آلرژِيك در چشم‌ها، بيني و ريه رخ مي‌دهد و اگر اين ماده خورده شود، واكنش آلرژيك در دهان، معده و ساير بخش‌هاي دستگاه گوارش بروز مي‌كند.
گاهي واسطه‌هاي شيميايي آزادشده در بدن به قدري زياد است كه علايم بسيار حادي نظير كهير، كاهش فشار خون، شوك يا بيهوشي نيز به وجود مي‌آيد.
علايم آلرژينشانه‌هاي آلرژي را مي‌توان به سه دسته خفيف، متوسط و حاد تقسيم نمود.
واكنش خفيف، شامل نشانه‌هايي است كه يك ناحيه از بدن را تحت تأثير قرار مي‌دهد، مانند التهاب، خارش و آبريزش از چشم. علايم خفيف به بخش‌هاي ديگر بدن منتقل نمي‌شوند.نشانه واكنش متوسط، در بخش‌هاي مختلف بدن منتشر مي‌شوند و خارش چشم ممكن است به خارش گلو و تنگي نفس هم منجر شود.
ادامه مطلب لينك زير:
برچسب: ،