زودانزالي
انزال زودرس يا زودانزالي[۱] يكي از اختلالات جنسي مي‌باشد. هنگامي كه مرد، قبل از آنكه شريك جنسي‌اش ارضا شود، دچار انزال شده و از او اسپرم خارج شود، گفته مي‌شود مرد دچار انزال زودرس است. گاهي انزال زودرس طبيعي بوده و بر اثر پرهيز طولاني از مسايل جنسي به وجود مي‌آيد. انزال زودرس دائمي، مشكلي جدي بوده و به عدم رضايت خود شخص يا شريك جنسي‌اش منجر مي‌شود.
مدت زمانبطور طبيعي مدت زمان لازم براي اينكه يك مرد به ارگاسم برسد بين۵ تا ۱۰دقيقه (بسته به سن و شرايط جسمي فرد) متغير و به‌طور متوسط ۵ دقيقه براي مردان جوان است. هر چند بيشتر آقايان تمايل دارند مدت زمان بيشتري تا رسيدن به ارگاسم داشته باشند ولي زمان ارگاسم اصلاً مهم نبوده و كيفيت ارگاسم به ويژه همزماني ارگاسم طرفين از اهميت برخوردار است.
راهكاراگر دو طرف به‌طور هم‌زمان به ارگاسم برسند حتي اگر مدت كمي نزديكي كرده باشند در آن صورت سكس موفقي داشته‌اند. اكثر مردان به موضوع معاشقه (foreplay) قبل از انجام عمل نزديكي بي‌توجه بوده لذا شريك جنسي آن‌ها بعد از خودشان به ارگاسم مي‌رسد و همين موضوع در تماس‌هاي بعدي باعث تنش شده و انزال زودرس را تشديد مي‌كند.
پرهيز از هيجان‌زدگي و حفظ آرامش نه تنها باعث از بين رفتن انزال زودرس مي‌شود بلكه باعث طولاني شدن رابطه و احساس رضايت طرفين مي‌شود. پيشنوازي يك تجربه جنسي شامل لمس كردن، ماساژ دادن و نوازش دادن بدن شريك جنسي بدون انجام دخول است كه در صورتي‌كه با نفس‌هاي عميق و آرام همراه باشد مي‌تواند به درمان زودانزالي كمك فراواني بكند. زن‌ها به ۲۰ تا ۳۰ دقيقه زمان براي تحريك شدن از نظر جنسي نياز دارند در حالي كه مردها به سرعت بسيار بيشتري تحريك مي‌شوند. با تمرين طولاني مدت پيشنوازي، مردها ياد مي‌گيرند كه هيجان خود را كنترل كنند و بدين ترتيب از نظر رواني تمركز لازم براي جلوگيري از انزال خود را در دراز مدت پيدا مي‌كنند.[۳]
[۴]
راهكار داروييداروهاي متعددي بر بهبود عملكرد انزال اثر مي‌گذارند؛ از جمله گروه داروهاي ضد افسردگي مانند سيتالوپرام و سرترالين كه از مهم‌ترين عوارض آن‌ها مي‌توان به تأخير در انزال اشاره كرد. اين داروها بايد سه ساعت پيش از نزديكي مصرف شود و در در اكثر موارد رضايت بخش بوده‌اند ولي عوارض ديگري مانند حالت تهوع بالا رفتن فشارخون و تپش قلب در هنگام استفاده از دوز بالا گزارش شده‌اند. همچنين مقدار ۱٪ ميلي‌گرم رزرپين (سرپازيل) در شب تجويز مي‌گردد. گفته مي‌شود كه اين دارو رفلكس انزال را به تأخير مي‌اندازد و داروهاي آرام بخش مثل دو ميلي‌گرم ديازپام (واليوم) از طريق كاهش سطح پاسخ هيجاني و جنسي عمل مي‌كند. اگر سيستم عصبي سالم باشد، داروها در درمان اين حالت ضروري نيستند. هر دارويي با اثر روان گرداني يا تداخل اثر با سيستم خودكار، ممكن است موجب نا تواني جنسي شود. عدم موفقيت در انزال خالص با مصرف تيوريدازين (ملريل) و گوانتيدين (ايملين) و به خصوص با ايندورامين كه يك داروي بلوك‌كنندهٔ گيرنده‌هاي الفاادرنرژيك مي‌باشد همراه است.[۵] براي درمان زود انزالي همچنين از داروي داپوكستين كه خط اول درمان دارويي مي‌باشد استفاده مي‌گردد. اين دارو زمان انزال را افزايش داده و كنترل بر انزال را بهبود مي‌بخشد.[۶] داپوكستين نوعي مهاركننده باز جذب سروتونين (SSRI) است.نشان داده‌شده‌است كه SSRIها در درمان زود انزالي مفيد هستند. جنبه منفي SSRIها اين است كه به‌منظور دستيابي به اثر مورد نظر، بايد به صورت روزانه مصرف شوند.[۷]
ادامه مطيلب لينك زير:
برچسب: ،